silik

bir ip geçirdiler
içindeki boşluktan
kaybolmasın diye
astılar onu boynundan
hiç korkmadı
birşey de hissetmedi
o zaten cansızdı
o bir silgi çocuktu

küp kız

dikkatle bakıldığında

ölememekte olduğu fark edilir
küpün içinde
turşu gibi beklemektedir
sirke değilde
zehir koysalardı ne vardı
ağır ve hantal küp kız
yaşamak için uğraşmazdı.

gece şövalyem

her gece 12 den sonra
içimde bir şövalye
meydan okuyor zamana
başlıyor kılıcını sallamaya...

heryer kapkara
göz gözü görmüyor
göz beni görmüyor
o beni gören tek kişi
kalbimle selamlıyorum onu
gözlerim kör
gözlerim korkak
gözlerim saatte...

ve aniden bir toz bulutu
kaplıyor beni
yok oluyorum
her gece 12 den sonra
ben duyuyorum
şövalyem ağlıyor.